اکثرا می گن که بیشتر داستان های اینجا واقعی نیست. یعنی بیان آرزوهای طرف هستن نه خاطره ای واقعا اتفاق افتاده باشه.
حالا سوال اینه که چطور می فهمید یه داستان واقعی نیست؟ چه نشانه هایی توی داستان شما رو متقاعد می کنند که با یه فانتزی طرف هستید؟
چندتا موردی که به نظر خودم نشونه دروغ بودن داستانه:
عبارت های کلیشه ای. مثل
توصیف های محیرالعقول و اتفاقات ناشیانه. مثل
شما چه نشانه هایی برای داستان های چاخان می شناسید؟ کمک کنید شاید دوستان جقی با خوندن این نشانه ها به فکر روش هایی بیفتن که داستان هاشون کمتر کلیشه ای به نظر بیاد.
به نظر من راست و دروغش مهم نیست ،
مهم اینه که نویسنده به شعور خواننده احترام بزاره و اگه صرفا فانتزی هست این نکته رو ذکر کنه ، نه اینکه با کلی قسم و آیه دروغ بخواد ثابت کنه راست میگه.
اصولا دروغگو ها فراموشکار هستن و خودشون رو لو میدن ، یه داستانی رو چند وقت پیش خوندم که برای یک معشوقه به اشتباه دو تا نام مختلف به کار برده بود!!!
از این دست سوتی ها در خالی بندی بعضی از دوستان به وفور پیدا میشه…
به نظرم این داستان هایی که توش مینویسن یه دفعه ای کیرم رو کردم تو کونش رو نباید خوند چون معلومه طرف تو عمرش کون ندیده
چند تا چیز جالب توی داستانها ( البته من زیاد داستان نمیخونم چون خیلی وقت تلف کردنه و اکثرا چیز شعر ) :
کیرم رو از تو کونش کردم تو دهنش.
بابا و مامانم رفتند و گفتند ما تا 88 روز دیگه نمیایم شما کون هم بگذارید :| ( ننه بابای من که همیشه خونه هستند، وقتی هم که نیستند یه ایپی کمرا خریدند کنترل میکنند ? )
رفتم کنار همکارم از مشکلات سکس با زنم صحبت کردم ( محل کاره یا مشاوره سکس درمانی؟ )
گرفتم شورت و سوتینش رو جر دادم ( والله من که روز بزنم بتونم یه پلاستیک فریز رو بترکونم، من نمیدونم این قدرت از کجا نشعت میگیره )
قدیما هم که پای سیستم تا میاوردن طرف رو سیستم رو تعمیر کنه یهو یه فیلم سکسی توپ پخش میشد و فضا رو مهیج میکرد :|
اکثر نویسندگان از نظر من : (erection) (wanking)
عده ای دیگر هم بسیار بیناموس هستند که با رفتاری مغرضانه سعی در گسترش یک اندیشه رو دارند.به قول دوستمون برخی افراز کم سن کم خیلی زود به فکر پیاده کردن این طراوشات کیری ( از ذهن نمیاد اینا ) می افتند …
من هم قبلا داستان زیاد میخوندم و به نظرم اکثرش راست بود، ولی جدیدا داستان کم میخونم و یا اصلا نمیخونم ، چون میشه از عنوان داستان فهمید که مخیلات ذهن طرفه، داستان ها همش مشابه هم شده و طرف از جاهای دیگه برمیداره کپی پیست میکنه، تو همه ی داستان ها بابای طرف میره ماموریت و این با مامانش تنها میشه و … خلاصه حیف وقتی که بخوای بذاری و این چرندیات دروغینو بخونی .
خیلی ساده هست . طرف کارایی میکنه که هیچ آدمه عاقلی نمیکنه . یا چیزایی میگه که مشخصه فقط از روی شهوت اومده یچیزی بگه … خالم برام جلو مامانم ساک میزد مامانم میگفت وای کیرت چقدر گنده شده جدیدا 🙄 خب این مشخصه فانتزیه یه جقی بیشتر نیست . یا طرف میگه زنمو راضی کردم به سکس بعد زنگ زدم به فلانی که زیاد دوستی نداشتیم . بیاد با خانومم سکس کنه . آخه کی میاد به کسی که شمارش تو لیست تلفونشه و قبلا باهاش تجربه سکسی نداشته زنگ بزنه واسه سکس با زنش . اگه باور کنی خیلی از داستانارو باید بهت شک کرد
احیاناً شما داستان نویس نیستید؟ ?
من موافق فحش نیستم و نمیدم، اما برخی داستانها آدم رو چیز فرض میکنند که دوستان به فیض میرسونندشون…
باید بحث داستان نویسی رو با خاطره نویسی جدا کرد.
بعضی از دوستان خاطره های خود را مینویسند که اتفاقا خوب هم هست و فقط وقتی خاطره خوب از آب در میاد که واقعی باشه . و اگر دروغی باشه میشه داستان نویسی، حالا اگر داستان نویس واقعا توانایی نوشتن داشته باشه که فبها اگر توانایی نداشته باشه که کلا میشه چرندیات که همه به این چرندیات معترض هستند. وگرنه داستانهای خیالی خیلی خوبی هم داریم که میتونی به داستانهای برگزیده مراجعه کنی و چنتاشو بخونی و ببینی که در عین خیال پردازی نویسنده چه داستان های زیبایی رو نوشتن که اکثرا هم طرفدار دارن.
بنظرم توی داستان نویسی باید نویسنده باید دقیقا خودش رو جای شخص اول قرار بده ضمن اینکه باید با قلم شیوا جزئیات رو بیان کنه و حواسش به تمام جزئیات ذکر شده باشه.
مثلا تو داستانی که الان خوندم با عنوان الناز مستاجر با حال ما، با خوندن این داستان متوجه میشید که این داستان توسط یه استمناگر نوشته شده که وسط داستانش چند بار هم استمنا کرده و رفته فرداش اومده ادامه نوشته. مثلا نوشته تی شرت پوشیدم جای دیگر نوشته دکمه های پیراهنم رو باز کرد ، نوشته شلوار اسلش پوشیدم در ادامه نوشته کمربندم رو باز کرد. نوشته طرف مانتو و شال بتن داشت اومد جلوم خم شد سینه ها و سوتینش رو دیدم . اینها نباید بنویسند
یا اگر سنویسند نباید تایید شوند چون به شعور مخاطب توهین میشود.
همین که یک داستان رو یکسره بنویسند و وسطش جق نزنند و قبل از ارسال هم دوبار بخوانند و اشکالگیری کنند خودش کلی سطح نویسندگی را بالا میبرد.
موفق باشید
با این نکته موافقم. سوال من درباره شناسایی داستاناییه که ادعا می کنند خاطره هستن.
کاری نداره اصولا داستانهای ایلونا. مانیا. سپیده. سامی و… همه مونتاژ یک داستان دیگس که کمی سکسیش میکنن به اسم خودشون تو سایت میذارن مثل داستان اتوبوس خاطرات که نویسنده نتونسته سکسیش کنه یک خواب سکسی کرده توش 🙄