۱. کلامیدیا
کلامیدیا به وسیله‌ی باکتری کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia Trachomatis) ایجاد می‌شود. این بیماری یک عفونت شایع است که ممکن است از طریق رابطه‌ی جنسی مقعدی، واژینال و دهانی گسترش یابد. کلامیدیا می تواند در هنگام زایمان و در طول کانال زایمانی، به نوزاد هم منتقل شود. اگر عفونت کلامیدیا درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جانبی مانند ناباروری شود.
به زمانی که فرد در معرض عامل بیماری‌زا قرار می‌گیرد تا زمانی که علائم بروز پیدا می‌کنند، دوره‌ی کمون گفته‌می‌شود. دوره‌ی کمون بیماری کلامیدیا ۷ تا ۱۲ روز است. کلامیدیا معمولا علامتی ایجاد نمی‌کند و در صورت بروز علائم، فرد ممکن است متوجه تغییر در ترشحات واژن، ترشحات بدبو، سوزش ادرار و درد هنگام ادرار شود. اگر کلامیدیا از طریق رابطه جنسی مقعدی منتقل شود، می‌تواند روی راست روده نیز تاثیر بگذارد و باعث ایجاد علائمی مانند درد مقعدی، خونریزی از مقعد و ترشحات مقعدی شود.

۲. شپش عانه
شپش عانه، نوعی انگل خارجی است که معمولا به موهای ناحیه‌ی شرمگاهی متصل می‌شود. اما گاهی می‌توان آنها را روی موهای زیر بغل، سبیل، ریش، مژه یا ابرو نیز پیدا کرد. عامل شپش عانه، موجودات بسیار کوچکی هستند و به سختی قابل مشاهده خواهندبود. خارش شدید، تخم‌های ریزی که به موهای شرمگاهی متصل شده‌اند یا شپش‌هایی که حرکت می‌کنند، از علائم ابتلا به شپش عانه هستند.

چرخه‌ی زندگی شپش، از تخم‌ها شروع خواهدشد. شپش بعد از بیرون‌آمدن از تخم، برای زنده‌ماندن به خون نیاز دارند و حدود ۲ تا ۳ هفته روی بدن زنده می‌ماند. با گذشت زمان، شپش‌های ماده تخم‌های بیشتری می‌گذارند و این چرخه ادامه خواهدیافت.

شپش عانه ممکن است در اثر تماس بدنی نزدیک مثل تماس جنسی، منتقل شود. همچنین این موجودات، می‌توانند از طریق حوله‌های مشترک یا ملافه‌ی تخت نیز یه دیگران منتقل شوند. اما شپش عانه از طریق سنگ توالت پخش نمی‌شوند.

برای از بین‌بردن شپش عانه در ناحیه‌ی تناسلی، محلول پرمترین ۱ درصد قابل‌استفاده است.

۳. تبخال تناسلی
عامل تبخال تناسلی، ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است که بر روی پوست، دهانه‌ی رحم، اندام‌های تناسلی و برخی از قسمت‌های دیگر بدن تاثیر می‌گذارد. این ویروس ۲ نوع دارد: HSV نوع ۱، معمولا بر روی دهان تاثیر می‌گذارد و از طریق بزاق، زخم مربوط به تبخال در اطراف دهان و از طریق رابطه‌ی جنسی دهانی، به دیگران منتقل می‌شود. HSV نوع ۲ می‌تواند بر ناحیه‌ی تناسلی، مقعد و دهان تاثیر بگذارد و از طریق رابطه‌ی جنسی واژینال، دهانی و مقعدی منتقل می‌شود.

ویروس تبخال تناسلی، نمی‌تواند از طریق ظروف، سنگ توالت، استخرهای شنا، صابون یا ملافه گسترش پیدا‌کند. اگر فردی قسمتی از بدن را که دارای تبخال است، لمس کند و سپس با همان دست آلوده به ویروس، سایر قسمت‌های بدن را لمس کند، ویروس نیز می‌تواند به آن ناحیه گسترش یابد.

در صورت ورود ویروس تبخال تناسلی به بدن، برای همیشه در بدن باقی می‌ماند. اما معمولا به حالت خاموش بوده و بسیاری از افراد هرگز علائمی را تجربه نمی‌کنند.

۴. هپاتیت B
ویروس هپاتیت ب می‌تواند باعث عفونت طولانی و آسیب کبدی شود. پس از ابتلا به هپاتیت ب، ویروس می‌تواند در مایع منی، خون و سایر مایعات بدن باقی بماند. هپاتیت ب می‌تواند از طریق تماس جنسی، استفاده از تجهیزات غیراستریل برای تزریق، سوراخ شدن پوست با جسم تیز آلوده به ویروس، خون و استفاده از تیغ و مسواک آلوده به این ویروس، گسترش پیدا کند. لذا یک بیماری جنسی است.

این بیماری به صورت حاد می‌تواند باعث ایجاد علائمی مانند حالت تهوع، شکم درد، ادرار تیره، خستگی و زردی پوست یا چشم شود. عفونت مزمن می‌تواند منجر به سیروز کبدی و سرطان کبد شود. ویروس هپاتیت ب می‌تواند در طی بارداری یا زایمان به نوزاد منتقل شود. در مورد انتقال ویروس در دوران شیردهی، تا زمانی که نوک پستان‌ها ترک نخورده باشند، خطر انتقال ویروس از طریق شیر مادر بسیار کم خواهد‌بود.

۵. تریکومونیازیس
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی است که به وسیله‌ی یک تک یاخته به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند هر کسی را درگیر کند، اما زنان با احتمال بیشتری دچار علائم می‌شوند. تریکومونیازیس می‌تواند از طریق رابطه‌ی جنسی منتقل شود.

۶. اچ آی وی (HIV)
HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله می‌کند. این بیماری می‌تواند از طریق تماس جنسی، استفاده از سوزن آلوده‌ی مشترک، تماس با پوست دارای زخم، زایمان و شیردهی گسترش یابد.

بیماری HIV می‌تواند فرد را در معرض عفونت‌های دیگری نیز قرار دهد. افراد مبتلا به HIV در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی هستند. اگر این بیماری درمان نشود، ممکن است منجر به عوارض تهدیدکننده‌ی زندگی شود.

۷. ویروس پاپیلوم انسانی یا زگیل تناسلی (HPV)
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به گروهی از ویروس‌ها گفته‌می‌شود که بر روی پوست و غشاهای مخاطی مانند گلو، دهان، دهانه‌ی رحم و مقعد تاثیر می‌گذارند. ویروس پاپیلومای انسانی، انواع مختلفی دارد و بعضی از آنها نسبت به انواع دیگر، خطر بیشتری دارند. برای ابتلا به این بیماری جنسی، الزاما نیازی به رابطه‌ی جنسی نیست و حتی تماس پوست با پوست برای شیوع آن کافی است.

۸. مولوسکوم
مولوسکوم یک عفونت ویروسی پوست است که خوش‌خیم بوده و می‌تواند بزرگسالان و کودکان را تحت‌تاثیر قرار دهد. این بیماری از طریق تماس پوست با ضایعات که معمولا در طی فعالیت جنسی رخ می‌دهد، منتقل می‌شود.

علائم مولوسکوم شامل برجستگی‌های کوچک و گرد و فرورفتگی‌هایی روی پوست است. این برجستگی‌ها معمولا بدون درمان از بین می‌روند، اما در صورتی‌که با گذشت زمان طولانی برطرف نشوند، ممکن است لازم شود با استفاده از برخی روش‌ها مانند داروهای موضعی یا یخ‌گذاری، برای از‌بین‌بردن برجستگی‌ها اقدام کرد.

۹. گال در ناحیه تناسلی
گال یک بیماری پوستی مسری است که به وسیله‌ی یک مایت ایجاد می‌شود. این بیماری به وسیله‌ی کنه‌ی ریزی ایجاد می‌شود و برای تخمگذاری در پوست انسان فرو می‌رود. گال همیشه یک بیماری جنسی نیست، زیرا از طریق هر نوع تماس پوستی و حتی حوله و ملافه‌های مشترک نیز گسترش می‌یابد. اما در میان بزرگسالان، اغلب در حین رابطه‌ی جنسی منتقل می‌شود و می‌تواند باعث خارش شدید به خصوص در شب و ایجاد بثورات جوش مانند در هر نقطه از بدن شود. در اولین مواجهه با عامل بیماری‌زا، علائم ممکن است ۲ تا ۶ هفته بعد ظاهر شوند. اما در مواجهه‌های بعدی شروع علائم می‌تواند ۱ تا ۴ روز طول بکشد.

۱۰. سفلیس
سفلیس به وسیله‌ی باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود. سفلیس یک عفونت جدی است و لازم است در اسرع وقت درمان شود تا از آسیب دائمی و عوارض طولانی مدت مانند فلج، کوری و مرگ جلوگیری شود. سفلیس می‌تواند در دوران بارداری به نوزاد منتقل شود.

۱۱. سوزاک
سوزاک یک عفونت شایع است که توسط باکتری نایسریا گونوره ایجاد می‌شود. باکتری نایسریا گونوره در قسمت‌های گرم و مرطوب بدن مانند واژن، آلت تناسلی مردان، دهان، راست روده و چشم رشد می‌کند. این بیماری بسیار مسری است و در طی رابطه‌ی جنسی منتقل می‌شود. این بیماری می‌تواند منجر به بیماری التهابی لگن در زنان و التهاب اپیدیدیم (لوله‌هایی که اسپرم را ذخیره می‌کنند) در مردان شود. در‌نتیجه اگر سوزاک درمان نشود می‌تواند منجر به عوارض تهدید کننده‌ی زندگی و ناباروری شود. سوزاک با آنتی‌بیوتیک قابل‌درمان است.

۱۲. شانکروئید
شانکروئید یک عفونت باکتریایی نادر است که به دلیل باکتری هموفیلوس دوکرئی ایجاد می‌شود. این بیماری فقط از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود و باعث ایجاد زخم‌های دردناک در دستگاه تناسلی می‌شود. شانکروئید همچنین می‌تواند احتمال ابتلا به HIV را افزایش دهد و درمان HIV را سخت‌تر کند. این بیماری با استفاده از آنتی‌بیوتیک قابل‌درمان است.