تاپیک جدیه ولی برا خشک و خالی نبودن یه سری کسشعر اون وسط مسطا گذاشتم حوصلهتون سر نره، قطعاً گیفها ارتباط خاصی با محتوا نداره.
وقتی آدما به هوش خودشون شک نمیکنن و روی صندلی همهچی دون نشستن موقعیتهایی مثل مثالهای پایین رو خواهیم دید؛ یکم طنز چاشنی کار شده اما باور کنید دیدم که میگم! از ساده و پیشپا افتادهترینها شروع میکنم تا پیشرفتههاش:
۱.
من مگامن هستم
(در کنج نشسته و با خود گریه میکند و میگوید من عن هم نیستم!!)
الان مشکل دقیقا کجاست؟هر کسی که محتوایی منتشر میکنه باید تحمل کامنت های مخالف و ناخوشایند رو هم داشته باشه چون خودش رو در معرض قضاوت دیگران قرار میده. حالا اگه کامنت منفی دوس نداره خب بلاکشون کن بره.
↩ hojabr
مشکل اینجاست که رفتار رفتار نادرستیه. من بلدم چطور در برابر این رفتارا از خودم محافظت کنم. حرف اینه که وقتی من نوعی میدونم چیزی درونم داره منو آزار میده نرم اونو فراکنی کنم رو بقیه. یه تاپیک تلنگریه برای خود من و بقیه که خیلی راحت و غیرمسئولانه کامنت نذاریم.
اگر اینطور باشه که میتونیم بگیم مثلاً دربرابر آزار چشمی سکوت کنیم. حالا که دختریم و خوشگل اومدیم بیرون مرده حق داره با نگاهش ما رو حامله کنه. ما دوست نداریم به نگاهش بی توجهی کنیم!
من نمیگم با این تاپیک همه چی گل و بلبل میشه ولی حداقل اعتراضم، گلهام رو نسبت به این موضوع بیان کردم. چرا باید یه نفر به خوذش اجازه بده کامنت تحقیر آمیز و توهین آمیز بذاره صرفاً به این توجیه که طرف اومده تاپیک گذاشته و خودشو ابراز کرده ؟
ببین بنظر من چیز های درست و نرمال باید عنوان بشن و فرد یا باید در خفا کار خودشو انجام بده ، یا باید کامنت های مخالف رو بپذیره.
به عبارت درست تر : هر کی خربزه میخوره پای لرزش هم میشینه
↩ thani amir kabir
روند فعلی همینه و روند غلطیه.خوبه آدم بلد باشه از خودش محافظت کنه اما لزومی نداره ساکت باشه. اعتراض کردن خیلیا رو عقب میرونه. کم کم به خودشون جرات نمیدن هر وقت دوست داشتن بیان خودشونو خالی کنن. کم کم… کم کم…