هعی یادش بخییییرررر…
مریم حیدر زاده نابینا بود همیشه عینک دودی رو چشاش بود و این دکلمه هاش خیلی معروف بودن…
بردی منو به حدود 20 سال پیش
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد/
لب تو میوهی ممنوع ولی لبهایم
هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد/
با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ کس، هیچ کس اینجا به تو مانند نشد/
هر کسی در دل من جای خودش را دارد
جانشین تو در این سینه خداوند نشد!!/
خواستند از تو بگویند شبی شاعرها
عاقبت با قلم شرم نوشتند نشد!/
عالی بود ماندانا جان ، حس و حالمون رو عوض کرد ولی یادت باشه شادی بزرگترین انتقامی هست که از زندگی میشه گرفت🌻