یک زوج سی ساله که ده سال از ازدواج‌شان گذشته بود، با چهره‌هایی پر از تنش و ناامیدی روی صندلی‌های مقابل من در مطب نشسته‌اند. وقتی داستان جدایی جنسی آنها را شنیدم، برایم بسیار آشنا به نظر رسید. داستان بِن حکایت از عصبانیت او از رابطه جنسی نامنظم بود. سارا هم ناراحت بود چون نمی‌دانست چگونه این مشکل را حل کند. هر دوی آنها موافق بر این نظر بودند که وقتی رابطه جنسی دارند، خود رابطه به اندازه کافی، خوب پیش می‌رود. با این حال، منجر به نزدیکی مجدد آنها برای مدت زیادی نمی‌شود.
صحنه آشنای دیگر، گروهی از مردان هستند که در دورهمی‌هایشان، از این واقعیت که زنان بعد از چند سال ازدواج، علاقه خود را به رابطه جنسی از دست می‌دهند، شکایت می‌کنند.
در این باره حکایت‌های فراوانی وجود دارد، با این حال درک رایج از اینکه چرا رابطه جنسی در روابط طولانی مدت کاهش می‌یابد، از کمبود قابل توجه اطلاعات پیرامون تمایلات جنسی زنان رنج می‌برد و صد البته نباید این چنین باشد.
بله، برخی از زنان می گویند:« تا زمانی که زنده‌ام برایم مهم نیست که دوباره رابطه جنسی داشته باشم.» فکر می‌کنم حقیقت به احتمال زیاد این است که:« مهم نیست که دوباره همان نوع رابطه جنسی را داشته باشم یا شرایطی که در آن رابطه جنسی دارم، برایم مهم نیست.»
در رابطه با تمایلات جنسی، علم و دانش، ابزار بسیار قدرتمندی است. پس بیایید منابع واقعی همه این ناراحتی‌ها را بررسی کنیم.

نیروی پیام‌های منفی

اول از همه، باید چیزی را که خیلی‌ها نمی‌خواهند به زبان بیاوریم را بیان کنیم: پیام‌های منفی که از زمانی که دختران فهمیدند دختر هستند، با آن‌ها مورد هجوم قرار می‌گیرند، موانع عظیمی برای احساس راحتی جنسی ایجاد کرده است. حتی امروزه هم تعداد حیرت انگیزی از پیام‌های دختران خوب فلان کار را نمی‌کنند وجود دارد که همگی برای تعدیل کردن چیزی که ممکن است به طور طبیعی به وجود بیاید، طراحی شده‌اند:
• خیلی بلند و رسا صحبت نکن.
• اینجوری روی صندلی نشین.
• زیاد از حد خودنمایی نکن.
• باردار نشو (که به این ترجمه می‌شود که سکس خطرناک است)
• پسرها دوستت ندارند اگه …
• بدنت به اندازه کافی خوب نیست.
آیا تا به حال کلیشه‌ای تحت عنوان “دخترن دیگه” را به صورت “پسرن دیگه” شنیده‌اید؟ هرگز. با این حال، حقیقت این است که همه مردم محصول فرهنگ خود هستند. حتی زنانی که این پیام‌های منفی را در کودکی نیز شنیده‌اند، همچنان تحت تأثیر آنها قرار می‌گیرند.


خبر خوب این است که تأثیر دائمی پیام‌های منفی را می‌توان کاهش داد. اولین قدم شناسایی پیام‌هایی است که در دوران کودکی از والدین و همسالان‌تان، از جمله رسانه های اجتماعی، دریافت کرده‌اید. این پیام ها چگونه بر احساس شما در مورد رابطه جنسی و بدنتان تأثیر گذاشته است؟ گام بعدی این است که ببینید این پیام‌ها چگونه ممکن است هنوز بر شما تأثیر بگذارند و راهی برای به حداقل رساندن تأثیر مداوم آن‌ها بیابید. این کار می‌تواند مانند صحبت با پارتنر یا دوست‌تان در مورد این تجربیات، خواندن کتاب در مورد تمایلات جنسی زنان یا مراجعه به تراپیست باشد.
علاوه بر این، زنان زیادی در معرض کامنت‌های جنسی نامناسب، لمس ناخواسته، سوء استفاده و تعرض جنسی قرار گرفته‌اند. تأثیر این تجربیات بسیار زیاد و طولانی مدت است و به طور معمول در توانایی لذت بردن از رابطه جنسی اختلال ایجاد می‌کند. راهبردهای مؤثری برای رهایی از تأثیر تروما بر شما وجود دارد (بهترین و اولین قدم در اینجا مراجعه به تراپیست است).

دو نوع میل جنسی

به همین ترتیب، یک سوءتفاهم اساسی در مورد تمایلات جنسی زنان که یک منبع اصلی سرخوردگی جنسی در زوجین نیز می‌باشد، این ایده است که میل جنسی به شکل مشابهی برای همه به وجود می‌آید. وقتی چنین چیزی در یک رابطه به این شکل رخ نمی‌دهد، معمولاً منجر به سردرگمی و سرزنش زیادی می‌شود.
دو نوع اصلی از میل جنسی وجود دارد: خود به خودی (spontaneous) و واکنشی (responsive). نوع خود به خودی برای ما آشناست؛ یعنی افرادی که در طول روز به طور منظم تمایل به برقراری رابطه جنسی پیدا می‌کنند. به نظر می‌رسد آنها در اکثر مواقع، آمادگی برقراری رابطه را دارند. دکتر امیلی ناگوسکی (Emily Nagoski)، پژوهشگر مسائل جنسی، می‌گوید که حدود 75 درصد از مردان و تنها 15 درصد از زنان جزء این گروه هستند.
از آنجایی که زنان اغلب با ماهیت طبیعی تمایلات جنسی زنانه آشنا نیستند، اغلب به این نتیجه گیری‌های غلط می‌رسند که مشکلی در من وجود دارد یا من اصلا فردی با تمایلات جنسی مناسب نیستم.


بسیاری از زنان تمایل جنسی واکنشی دارند. برای افرادی با این نوع میل، شرایط و موقعیت اهمیت زیادی دارد. اگر خسته، درگیر کار، نگران یکی از اعضای خانواده، استرس‌زده یا بی‌حال باشید، برانگیختگی جنسی برایتان دشوار می‌شود. این موارد تنها بر تمایل شما برای سکس تأثیر نمی‌گذارند، بلکه نقش اساسی را ایفا می‌کند. اگر به رابطه جنسی علاقه‌ای ندارید، مشکلی وجود ندارد. تنها به تغییر فضا نیاز دارید.
تجربه‌ای رایج برای افراد با تمایل واکنشی این است که میل جنسی بعد از برانگیختگی به وجود می‌آید. این طبیعی است، اما به ندرت به آن اشاره می‌شود. این بدین معناست که باید سؤال را از «آیا احساس سرحال بودن و تحریک‌پذیری دارم؟» به «آیا برای لمس شدن آمادگی دارم؟» تغییر دهید. با برقراری تماس فیزیکی، ممکن است برانگیختگی ایجاد شود و به دنبال آن فکر کنید: «حالا خیلی خوشحالم که اینجا هستم و این کار را انجام می‌دهم!»
بسیاری از افراد حتی از وجود تمایل جنسی واکنشی بی خبرند؛ حتی کسانی که خودشان تمایل‌شان به این شکل است. یک بار در حال توضیح تمایل جنسی واکنشی به همسرم بودم که او گفت:« جالبه. این چیزی نیست تو در فیلم ها ببینی.» دقیقا! رسانه ها، به عنوان یکی از منابع اصلی آموزش جنسی، تنها تمایل جنسی خود به خودی را به تصویر می کشند.
همانطور که مشاهده می‌شود، افراد با تمایل خود به خودی، اغلب خود را در روابطی با افراد با تمایل واکنشی می‌بینند. این موضوع را در زوج های همجنس هم به وفور دیده‌ام. بنابراین، این گروه ها نیاز دارند تا یکدیگر را بهتر بشناسند.
وقتی تمایل واکنشی را برای بِن توضیح دادم، از شدت تعجب داشت شاخ در می‌آورد. این در حالی بود که سارا با تکان دادن پی در پی سرش تایید می‌کرد:« این منم. این منم…فقط هرگز نمی‌دانستم چطور آن را توضیح دهم.»

تغییر بستر

یکی از پیامدهای منفی برای بسیاری از زنانی که امروزه بزرگ می‌شوند این است که رابطه جنسی در مورد آنها و لذت آنها نبوده است. با کمبود اطلاعات کافی در مورد رابطه جنسی، بسیاری از زنان جوان اغلب مجبور می‌شوند چیزهایی را که از تجربیات خود با مردان یا فیلم ها یاد می‌گیرند، در مورد خودشان به کار گیرند. اگر مردان فقط در ابتدای یک رابطه فیزیکی به سراغ نقاط حساس بروند، این همان روشی است که باید برای رابطه جنسی وجود داشته باشد. با این حال، زمانی که میل بعد از برانگیختگی ایجاد شود، تمرکز مستقیم روی مناطق حساس می‌تواند مانند یک پیشروی ناخواسته به نظر برسد. چرا که بدن آنها هنوز برای تحریک جنسی آماده نیست.
حال باید چه کرد؟ بیایید و تغییر بستر دهید. اگر مثل سارا تمایل جنسی واکنشی دارید، ببینید چه زمینه‌ای باعث می‌شود برای تماس فیزیکی آمادگی داشته باشید؟ به جای اینکه بگویید آمادگی‌اش را ندارم، از خودتان بپرسید:« چه چیزی می تواند مرا آماده کند؟»
یک گفت و گوی دوطرفه، یک لیوان شراب دو نفره یا یک فنجان چای، ماساژ پا، حمام آب گرم، خواندن مطالب تحریک آمیز، شستن ظرف‌ها توسط همسرتان و خواباندن بچه‌ها، می‌تواند به شما کمک کند تا کمتر احساس استرس کنید. بین جایی که در حال حاضر ذهن شما در آن قرار دارد و جایی که واقعا می‌تواند باشد، پلی وجود دارد. تنها لازم است که شما آن را بسازید.


این، یک موضوع دو نفره است. اگر شما یک فرد خود به خودی هستید و با یک فرد واکنشی در رابطه به سر می‌برید، ببینید چه چیزی او را حشری می‌کند و چه چیزی از شهوتش می‌کاهد. آیا با روشی به او نزدیک می‌شوید که برایش جذاب باشد؟ آیا برای او پیام‌های متنی محبت آمیز یا سکسی ارسال می‌کنید؟ به روزهای اولیه معاشقه خود فکر کنید؛ شما نسبت به همه چیزِ او، علاقه و اشتیاق نشان داده‌اید و به او توجه می‌کردید. اگر او خسته است، آیا برای استراحت او پیشنهاد کمک در کارهای خانه را می‌دهید؟
در مورد مشکلات حل نشده یا جر و بحث‌های تکراری چطور؟ برای افرادی مثل سارا، این مسئله‌ای بسیار ناخوشایند است. بارها پیش می‌آید که یک نفر مثل بِن چند ساعت بعد از دعوا سراغ پارتنرش برای برقراری رابطه جنسی می‌رود و او به او نگاهی می‌کند که انگار شاخ درآورده باشد و با چشمانش می‌گوید:« داری شوخی می‌کنی؟ من هنوز از دستت خیلی عصبانی‌ام!» سعی کنید راه بهتری برای حل مشکلات پیدا کنید تا کینه‌ای در بین شما باقی نماند.
وقتی میل جنسی واکنشی و نحوه عملکرد آن را درک کنیم، نشان می‌دهد این موضوع که زنان نسبت به رابطه جنسی بی‌علاقه می‌شوند، یک افسانه است. بله، اکثر زنان احتمالا نسبت به نوع رابطه‌ای که از آنها انتظار می‌رود لذت ببرند، بی‌علاقه می‌شوند؛ مثلا اواخر شب، زمانی که برای خوابیدن آماده هستند، بدون توجه به اینکه چه اتفاقی برای او افتاده است.
لذت بردن از رابطه جنسی در شرایطی اتفاق می افتد که در آن به شما توجه شود.

لب کلام!

برقراری مجدد یک رابطه جنسی لذت بخش به این معنا نیست که همه چیز دست به دست هم دهد. این در مورد آموزش خودتان، درک پیام‌ها و تجربیات منفی که ممکن است بر رابطه شما تأثیر بگذارد و درک دقیق نحوه عملکرد میل جنسی شما و پارتنرتان است. با داشتن این دانش، می‌توانید با پارتنر خود برای ایجاد فضایی که در آن هر دو از رابطه جنسی بیشتر لذت ببرید، همکاری کنید.

منبع