امروز صبح با نشاط ویژه ای از خواب بیدار شدم
قرار بود یواشکی به منزل خواهر گرامی عیال که همسرش در مسافرت بود بروم و اندکی به او محبت کنم تا خدای نکرده نبود همسرش او را اذیت نکند

برخواستم و به عیال مربوطه گفتم برای تدریس به دانشگاه میروم
کتاب تحلیل مهندسی مدار ویلیام اچ هیت را دستم گرفتم تا همه بدانند من مهندسم و عیال هم شک نکند که میخواهم بروم و خواهرش را بکنم
رفتم سوار مترو شدم وچون دیشب خوراک لوبیا چیتی خورده بودیم ، احساس کردم که گاز معده ام میخواهد متصاعد شود ، من هم تلاشی کردم که متصاعدش کنم اما متاسفانه خیلی متصاعد شد و مایعی قهوه ای رنگ و نیمه شل از همان محل بیرون زد و بوی بدی در محیط پیچید

خانمی که کنار من ایستاده بود دماغش را گرفت و گفت : عجب مردم بی ملاحظه ای هستند، خاک تو سرشون کنن
بنده هم گفتم : بله واقعا خاک تو سرشون کنن

ناگهان قطار نیش ترمزکی زد و مردم به هم برخورد کردند و من هم ناخودآگاه به آن خانم برخورد کردم و کاملا اتفاقی دست وی هم به قسمت باسن شلوار من خورد ، بلافاصله دستش را کشید و گفت :

ای خااااک تو اون سرت کنن، ریدی؟؟؟؟
گفتم بله متاسفانه
گفت برایت متاسفم
گفتم : برای خودت متاسف باش، من مهندسم ، فقط من مهندسم ، تو که نیستی ، دلت بسوزد

اوهم گفت : نیستم که نیستم ، عوضش ریقونه هم نیستم و در اولین ایستگاه از قطار پیاده شد و من ماندم با شلواری که در آن ریده بودم و مقداری از آن هم از پاچه شلوارم بیرون ریخته بود و مردم در حالیکه دماغشان را گرفته بودند آنرا به هم نشان میدادند و میخندیدند.

من هم توی دلم میگفتم، اشکال ندارد ، عوضش الان میروم و خواهر زنم را میکنم و حالی مینمایم

با همان شلوار عنی از قطار پیاده شدم و رفتم خانه خواهر زنم که او را بکنم
تا در را باز کرد، گفتم : عزیزم آمده ام بکنمت

یکهویی زنم از داخل اتاق داد زد: بیا منم بکن

بعععلههه، به گا رفته بودم و زنم فهمیده بود که مرا در هیچ دانشگاهی راه نمیدهند و من آمده ام خواهرش را بکنم

گفتم : تو با چه آمدی که از من زود تر رسیدی: گفت با اسنپ

گفتم کدام کونده ای ، به تو گفت من میخوام بیایم اینجا و خواهرت را بکنم؟

با انگشت خواهرش را نشاد داد و گفت : این

منم به خواهرش گفتم : خیلی بی شعوری اصلا نمیکنمت تا اندر کف بمانی

اونم گفت : نکن مرتیکه ی ریقونه

نگو اون خانمه متروییه هم منو شناخته بود و آمده بود به اینها گفته بود که من در مترو ریدمان کرده ام و آبرویم از بیخ رفت که رفت که رفت.

گفتم او با چه آمد که از من زود تر رسید؟ گفتند با تپسی