بازی تاج و تخت فرانچاییزیه که توی دنیای کتاب از سال ۱۹۹۶ و با نام نغمه اتش و یخ ساخته شد و با استقبال خوبیم مواجه شد، اما با توجه به این که بنده یک تالکین فنم میخوام چندتا دلیل بیارم که از این فرانچایز خوشمون نیاد:
۱- داستان غنی نیست: فرانچایز اتش و یخ بر خلاف دنیای تالکین از غناعتی برخوردار نیست، هرچند که این دنیا با جادو و هیولا ها گره خورده اما نه اونقدر فانتزیع که به عنوان یه فرانچایز فانتزی نگاهش کرد نه اونقدر واقع گرایانه که به عنوان یه فرانچایز تاریخی بهش نگاه کرد، در نقطه مقابل دنیای تالکین روی زیر بنای خودش استواره و یه اثر تماما فانتزی رو ارائه میده.
۲**- بی حوصلگه نویسنده:** از حق نگذریم از نظر تعداد شخصیت و گستردگیه فضا اگر نغمه اتش و یخ رو بزرگ تر از دنیای تالکین ندونیم کوچیک تر از اون هم نمیتونیم در نظر بگیریمش، اما وقتی کتاب رو میخونیم متوجه میشیم نغمه اتش و یخ هیچی نیست جز ملغمه ای از تاریخ ایران،پورن هاب و اسکی هایی که از روی تالکین رفته، یعنی نویسنده چیز جدیدی از خودش ابداع نکرده و فقط تاریخ ایران و پور هاب و دنیای تالکین رو باهم قاطی کرده و با اسم مختلف راهی بازار کرده بر خلاف اون اما دنیای تالکین تماما اورجینال هست و حتی موجودات جدیدی مثل الف ها و اورک ها رو معرفی کرده، جالبه بدونید تالکین حتی چندین زبان جدید برای نژاد های مختلف موجودات داخل کتاباش ابداع کرد.
۳- تقابل خیر و شر: تالکین توی کتاباش همواره به این موضوع پایبنده که بدی مطلق وجود نداره و این موجودات خوب هستن که رفته رفته سیاه میشن اونم بخاطر قدرت،حسادت و… به نظرتون این موضوع اشنا نیست؟؟ دقیقا موضوعیه که توی کتاب های مارتین میبینیم فساد ادم ها بخاطر شهوت و قدرت.
۴- تنبلی نویسنده: تالکین کتاب هاشو تمام و کمال قبل از مرگش نوشت و بعد از مرگش هم فرزندانش با جمع اوری دست نوشته هاش کتاب های جدیدی ازش چاپ کردن، برعکس مارتین که از سال ۱۹۹۶ تا الا فقط ۵ کتاب از ۷ کتاب رو منتشر کرده و اون دو کتاب دیگه رو هنوز ننوشته، حقیقتش رو بخواید حس میکنم داره پورن هابو با دقت نگاه میکنه ببینه چیکار کنه برای ادامه کتاب.
✨در اخر اگرچه کتاب های مارتین رو میشه خوند و لذت برد من هم لذت بردم (البته سریال در مقابل کتاب ها یه قطره از دریاس و همون قطره رو هم به لطف نویسندگی ضعیف نویسنده ها خراب کردن) اما موضوع اینجاست که با هر بار خوندن کتاب چیز جدیدی دستگیرم نمیشه و به هر جایی که میرسم تاریخ ایران و دنیای تالکین رو یاداور میشم و این موضوع رو دوست ندارم، در کل به نظرم نغمه اتش و یخ رو در بهترین حالت باید با اثری مثل ویچر مقایسه کرد و تالکین ورس همچنان در راسه.