درام ، غم انگیز
داستان درباره زندانی و نگهبان در بازداشتگاه گواتانامو و فراز و نشیب رابطه اون ها بین خودشون و فضایی که توش هستن و شاید تا حدی درباره سختی هاست .
اولش بخاطر کریستین استوارت دنبال چیزی ساده بودم که ازش انتظاری نداشته باشم ولی خب ، میشه گفت که : میشه یکمی ازش انتظار داشت .
فیلم به آرومی پیش میره . پایان بندیش غیر قابل پیش بینی نیست و بیشتر صحنه ها در مکان ثابتی فیلمبرداری شده ؛ همه اینها باعث میشه تنها چیزی که قابل سوال باشه داستان فیلم و بازیگر ها باشن و توی این زمینه میشه گفت آدم رو ناامید نمیکنه . 
به من این حس رو داد که بعضی اوقات چیزایی که بقیه سیاه و سفید میبینن رو کسایی هستن که رنگی تر میبینن . حتی اگه همه چیز مخالف اونها باشه .

فیلم دوست داشتنی بود …