بستگی به فرد و شرایط داره…ممکنه درست شه ولی زمان میبره تا اعتماد دوباره شکل بگیره…به نظرم گفته شه بهتره…چون طرف مقابل هم متوجه میشه که واقعا پشیمونه که گفته

↩ Wolf of persia
دقیقا در مورد موضوعات انسانی هیچ قاعده کلی وجود نداره همه چیز یه طیف هست ممکنه کسی بتونه کنار بیاد کسی به سختی کنار بیاد و کسی ابدا نتونه حل کنه موضوع رو

خیانت مثل اینه که شما یه پژوی RD رو با یه پژوی GLX اشتباه بگیری، این دوتا ماشین اتاق و بدنه یکسان اما موتور متفاوتی دارند، نادیده گرفتن خیانت مثل اینه که بعد مدتی بفهمی ماشینی که به اسم پژو بهت فروختند در واقع موتور پیکان روشه، اما همچنان امیدوار باشی که اشتباه کرده باشی و این پژو واقعی باشه

طرف مقابل کابوس ببینه ؟؟؟
شاید ۴۰,۵۰ سال پیش این جوری بود ، ولی الان دیگه خیانت شده مثل گوزیدن 😐

ارادت…من خیانت کردم بخشیده شدم
( دلیل خیانت کوتاهی شدید همسرم در زناشویی بود،
حین نزدیکی بارها و بارها با توهین وسردی و نخواستن و نخواستن و نخواستن دلمو شکست،هیچگاه هیچگاه همین الانم شروع کننده نبود برای سکس،مثل اینکه واقعا منو نمیخاد…
.یک شب از فرط ناراحتی و بی علاقگی اون به سکس،برنامه را نصفه کاره رها کردم و به خودم لعنت ها فرستادم از بابت انتخابم…من هم مرد توانایی در سکس بودم و هم مرد زندگی و سر وضع داری بودم و مستحق چنین برخوردی نبودم،همونجا تصمیم گرفتم خیانت کنم)
پس خیانت به زعم خودم حقم بوده و پشیمون نیستم ولی بخشیده شدم و زندگیمونو ادامه دادیم.

کمی نظرم متفاوته.اگر اعاراف خودخواهیه پس وقتی تنهایی تصمیم گرفته رابطه رو خراب کنه و باکسی دیگه بره اون اسمش چیه.
اتفاقا به نظرم اعتراف باید باشه.کاملا صادقانه.کسی که واقعا پشیمونه باید بپذیره که نتیجه خیانتش ممکنه از دست دادن همیشگی پارتنرش یا حتی اتفاق بدتر باشه اما همچنان صادقانه صحبت کنه
شاید برای پارتنرش ناعادلانه باشه اما درد شنیدن اینکه یک نفر بهت خیانت کرده از اینکه بعدها به شکل دیگر نه از پارتنرت بلکه از جایی دیگر بفهمی کمتره

نتایج خیانت واقعا فاجعه باره، به خود من خیانت شده و عوارضش رو هنوز بعد چند سال تحمل میکنم، حتی تا پای خودکشی هم رفتم و درد بزرگتر اینه که با توجه به شرایط جامعه با هیچ کسی نمیتونی در میون بزاری، حتی صحبت با مشاور هم بیشتر اوقات کارساز نیست. حتی کسایی رو دیدم که بعد خیانت همسرشون خود کشی کردن و بعضیا هم تونستن به زندگی عادی شون برگردن ولی بعداز سپری شدن زمان زیادی!
مشکل اینجاست که اعتراف فرد خائن حتی اگه صادقانه هم باشه بازم ممکنه که طرف مقابل فکر کنه که این اعترافات به نحوی تحریف شده باشه. در کل خیانت در هر صورت و هر بهانه‌ای غیر قابل توجیه!

↩ dark_man00
متاسفانه آره ولی هستن کسانی که براشون مهم باشه!

↩ Lonly-boy
ببین از قدیم گفتن دختر پسر خوشگل برا مردمه !
حالا کسی می‌ره دنبال در داف ، باید چند درصد احتمالی هم بده که طرف بپره

↩ Rezaa4691
هیچ استاندارد صد درصدی برای روابط انسانی وجود نداره اما بعضی مسائل اشتراکات زیادی داره اعتراف به خیانت حقی برای بخشیده شدن ایجاد نمیکنه ولی اگر طرف مقابل تحمل شنیدن این اعتراف رو داره شاید اینجا براش بهتر باشه چون بهش حق انتخاب ادامه رابطه یا اتمام رو میده

↩ dark_man00
نه بسیاری از موارد خیانت از سمت کسی اتفاق میوفته که الزاما جذاب یا به قول شما داف نیست

↩ Lonly-boy
گاهی این آسیب حتی به پارتنر بعدی هم منتقل میشه
خیانت دیدن آسیبی هست که نیاز به حمایت برای کنار اومدن داره وگرنه همراه خودش افسردگی یا حتی شک بیمارگونه میاره

↩ dark_woman
این هم نظری هستش اما ظرفیت انسان ها در برابر درد و آسیب روحی یکسان نیست

↩ basr2009
شما زاویه دید کسی که خیانت کرده رو دارید ذهن همیشه منطق میسازه برای کارش اما روایت رو از زبون کسی که بهش خیانت شده هم باید در نظر گدفت
خوشحالم که ادامه میدین و امیدوارم ریشه مشکل حل شده باشه

↩ dark_man00
اخلاقیات زیر پا گذاشته شده درست ولی آسیب ها عادی نمیشن

↩ Pesar.shirazi.70
دقیقا همینطوره

دفیقا و زیبا گفتی

↩ ددی مهربون
ممنون

بسیار عالی بود 🙏

↩ vahidjudo
ممنونم❤

دقیقااا

بنظرم نباید بگه

یعنی تو فضای جامعه ما کمک به بازگشت ب رابطه نمیکنه

↩ Lili48
زندگی رو به راحتی نمیشه تموم کرد

↩ james84hetfield
سخنگوی وزارت جغ زنی.سیسی جغی

↩ Shahrzad00
برای قضاوت باید در شرایط مشابه قراربگیرید
گاهی خیانت کردن نیست،در کشور ایران
برای اینکه زندگی نپاشه از هم راهکاری هست به نام ازدواج مجدد یا صیغه کردن
ازدواج مجدد یا صیغه و…اگر چه قانونی هست قبحش ظاهرا از خیاتت کمتره…
یا افراطیها میگن جدا شید،طلاق بگیرید و هرکاری کنید…
یا اینکه از نظر دوستان،خیانت کن ولی مجدد ازدواج نکن…

شما در نظر بگیر شاید کسی شرایط جدایی نداشته باشه مثل اون مقطع من…بنا به هر دلیلی که اینجا قابل ذکر نیست…

من سوالی که دارم،آیا یک زن بیست و هفت ساله میتونه با یک مرد سرد مزاج همبستر بشه و زندگی محکمی هم‌داشته باشه
همین شرایط هم برای مرد به همین شکل هست.

موضوع بعدی اینکه،خوبه که صحبتای طرف مقابل هم شنیده بشه
ولی بدونید که قبل یا حین ازدواج افراد نیازهاشونو و خواسته هاشونو به هم میگن…پس حرفها اغلب زده میشه…

یک موقعی میبینی ذات یک نفر سرده…
و اما صحبت آخر،اینکه یک مرد در چارچوب قانون یا غیر قانونی حتی،بنا به دلیل مشکل جسمی ویا جنسی یک زن،نیاز طبیعی خود را بر طرف کند،ممکنه قبح داشته باشه…ولی خیانت نیست…
همونجور که شما در یک مرد تمکن مالی قابل قبول میخاید
و‌میگید نداشتی ازدواج نباید میکردی
از یک زن هم تمکن جنسی میخان،نمیتونستی و در خودت نمیدیدی
که در دوره نامزدی هم حتی مشخص میشه،ازدواج نمیکردی!!!

↩ Lili48
حتما لزومی داره
لزومش دو تا بچه هست وآیندشون
نمیتونم آیندشونو فدای میل جنسیم کنم…
با این زن هستم،عالی براش خرج میکنم سفر میبرمش و…

ولی باید درک کنه برای شوهرش از نظر جنسی مناسب نیست…
و نباید نباید نباید به شوهرش بگه خیانتکار…
البته الان مشکلات به اون حد سالها پیش نیست

↩ basr2009
حرف هاتون منطقی هست ولی بیشتر شبیه توجیه هستن
کاملا قبول دارم اگر کسی میدونه سرد هست نباید و نباید با آدمی که گرم هست ازدواج کنه ولی یه واقعیت هم هست اینکه افراد در طول زندگی جنسی اوج و فرود تجربه میکنن گاهی بیماری یا دارو یا تغذیه یا شرایط روحی میتونه فردی رو به سمت سردی بکشه یا تو مقطع خاصی از زندگی به شدت گرم باشه و نیاز به سکس داشته باشه اینجا دقیقا جایی هست که هنری میخواد به نام ایجاد تعادل و همدلی کردن با پارتنری که درگیر این موضوع شده
خیانت مسکن مقطعی میشه اگر مسئله حل نشه همون مسکن هم عوارض خودشو نشون میده

↩ sephr13995000
هزار اما و اگر برای ادامه یا عدم ادامه زندگی هست

↩ Lili48
بله بچه هام بزرگند…دیگه
و اینکه باید سوخت و ساخت گاهی دیگه در زندکی مشترک
از همون اول یا نباید تصمیم اشتباه بگیری…یا اگر گرفتی دیگه انگار افتادی توی گودال
اون زندگی مثل یک گودال میمونه
که اگر خواستی بیای ازش بیرون تا آخر عمرت خاک وخل وخفگی ناشی از ریزش آوار اون گودال را روی خودت،مثل یک خاطره تلخ حس میکنی.

↩ Shahrzad00
ببینید با عرض معذرت ما به نقطه تفاهمی توی این بحث نمیرسیم
شما بنا به هر دلیلی و در هرصورتی میخاید اصل موضوع( یعنی ارضا نشدن جنسی یک‌ مرد توسط همسرش را بنا به دلایل جسمی یا روحی زن واینکه مرد نیاز جنسی خود را در محیطی غیر از خانواده حالا به هرشکلی اعم از اردواج محدد دائم،صیغه یا محیط پارتنری ) را با بکار بردن واژه ای یه نام خیانت محکوم نموده وآن را مذموم بشمارید.
راه درمان اصلا چیه در این شرایط؟
مردی زنش کوتاهی میکند
بیمار است
اصلا سالم است،نمیتوند با مرد گرمش هماوردی کند
اصلا مهارت سکسی ندارد
یا …
خانواده تشکیل شده…فرزند داریم…
به هم زدن خانواده نابودی وتباهی بچه هاست
خوب راه حل چیه؟ مرد بسوزه و بسازه وخود ارضایی کنه؟؟
خیر بهترین راه حل،یک کار بینابینی و اعتدالی هست
خانوادتو داشته باش
مخفیانه مسکن استفاده کن،در چارچوب قانون
همونجور که وقتی که یک مرد وضع مالیش خوب نیست میدونه همیشه در حق خانواده اش کوتاهی کزده و باید یک سری آوانسهایی بدهد
زنی هم که میدونه در حق شوهرش در امور جنسی به کفایت نیست باید منطقی باشه…باید باید باید…که البته حس حسادتش اجازه نمیده…
پس منطقی ترین راه حل همینه
ازدواجتو داشته باش مخفیانه مسکنتو بزن…قانونی هم بزن!!!

↩ basr2009
من اصلا نگفتم مرد یا زن و خب شما به تفاهم رسیدین پس بقیه مسائل اهمیتی نداره

حقه و خیانت
مخصوص آدمهایی است که
مغزشان آنقدر بزرگ نیست
که صداقت داشته باشند.

✍️بنجامین فرانکلین